Electron augustus 2024

Uitgelicht

Zenden in de VS

Zendamateurs op vakantie in de VS

Soms wil je als radioamateur op vakantie ook iets aan de hobby doen, ook als je naar het verdere buitenland gaat. Ter inspiratie daarom het verhaal van Wim Roos PA0RTV. Hij maakte jaren geleden een bijzondere rondreis met zijn gezin door de VS en vergat de hobby niet. Bastiaan Mooijman PA3BAS vertelt aan het eind meer over de gang van zaken nu. Bijvoorbeeld over zendexamen doen in de VS en hoe je daarvoor leert.

Wim Roos PA0RTV werkte in de tachtiger jaren als (senior) sales representative bij Digital Equipment in Utrecht: een fabrikant van minicomputers met de hoofdvestiging in Maynard (Massachusetts). Dat gaf hem uiteindelijk de gelegenheid om met zijn gezin een bijzonder reis te maken. Hieronder zijn verhaal.

Vanwege mijn werk moest ik regelmatig naar de hoofdvestiging. Vliegen naar Boston (Massachusetts), met de (huur)auto van Boston naar Maynard, en na enkele dagen of een week in omgekeerde richting terug.

Het waren zakenreizen waarbij je niet de gelegenheid (of tijd) had om uitgebreid rond te kijken en het bleef beperkt tot de directe omgeving van Maynard en Boston.

Om meer van Amerika te zien werd een vakantiereis met echtgenote en onze twee zonen gepland. De trip zou in juli 1983 met een huurauto worden gemaakt en gaan van Chicago dwars door de VS naar Los Angeles en terug. Hierbij wilden wij, voor zoveel dat mogelijk was, de snelwegen (Interstates) mijden. De route ging ook door dunbevolkte gebieden, zodat het handig zou zijn dat ik mijn zendontvanger zou meenemen om, indien nodig, hulp in te kunnen roepen. GSM,  smartphones, en dergelijke bestonden in die tijd nog niet.

Bij de ARRL (American Radio Relay League) deed ik navraag wat ik moest doen om in de VS mijn zendontvanger te mogen gebruiken. De ARRL stuurde een brief met informatie en aanwijzingen hoe te handelen.

Lees dit artikel verder in Electron vanaf pagina 366!

NL-post

Zwakke schakels versterken

Wil je je resultaten verbeteren dan begin je bij de zwakste schakel. Een amateur met een topmodel ontvanger aan een slechte antenne behaalt nog steeds marginale resultaten. Wie gebrek aan ervaring heeft zal niet profiteren van gunstige condities. Een ervaren amateur met een superstation bereikt niets als de condities het laten afweten. Voor een beginnend luisteramateur is de zwakste schakel waarschijnlijk onervarenheid.

Na opbouwen van de nodige ervaring is meestal de antenne de volgende bottleneck. Met wat extra draad, als je daar de ruimte voor hebt, is dat snel opgelost. Dan groeit de behoefte aan een betere ontvanger. Zo blijven we bezig met het verbeteren van ons station. Lastiger wordt het als de condities niet meezitten. Door op gunstige tijdstippen te gaan luisteren kun je dat nog wat compenseren, maar de tijd die beschikbaar is voor de hobby is meestal beperkt.

Dan is er ook nog de omgeving die door storing en ruimtegebrek de luisterresultaten beperkt. Tja, ze zien je al aankomen, verhuizen omdat de omgeving teveel storing veroorzaakt of de antenne niet past: het is maar een hobby. Misschien is een remote luisterstation in een volkstuintje een oplossing.

Met wat hulpapparatuur is de invloed van de storingen iets terug te dringen. Zo geven de keuze van de antenne, een QRM-eliminator of een ruis- en storingsfilter mogelijk wat soelaas. Het leuke van onze hobby is dat we kunnen blijven experimenteren om net iets betere resultaten te bereiken. Tot slot moeten we ook leven met de beperkingen die tijd, budget en omgeving opleggen aan deze leuke hobby.

Dit inspirerende verhaal lees je verder in Electron op pagina 356!