Al 15 maanden meer zonnevlekken dan voorspeld in zonnecyclus 25

Een internationaal panel van experts gecoördineerd door de NOAA en NASA, waaraan ook SILSO heeft bijgedragen, heeft op 5 april 2019 een voorlopige prognose voor Solar Cycle 25 uitgebracht. Maar al 15 maanden zijn er meer zonnevlekken dan voorspeld in zonnecyclus 25. Op basis van een compilatie van meer dan 60 prognoses gepubliceerd door verschillende teams, bereikte het panel een consensus. Die gaf aan dat cyclus 25 hoogstwaarschijnlijk een piek zal bereiken tussen 2023 en 2026 met een maximaal aantal zonnevlekken tussen 95 en 130. Maar voorlopig doet de zon dus meer. Tenslotte is over het onstaan van zonnevlekken en de zonnecyclus nog weinig bekend. Daarom zijn er ook andere theorieën, die tot andere voorspellingen komen.

Meer zonnevlekken dan voorspeld in zonnecyclus 25

De huidige zonnevlekkencyclus lijkt dus sterker dan voorspeld te worden. De geomagnetische activiteit bijvoorbeeld is bijna verdrievoudigd sinds het begin van deze cyclus. In 2020 waren er negen dagen met tenminste een kleine (G1-klasse) geomagnetische storm. In 2021 liep dat al op tot 25 dagen. Met daarbij ook een flinke storm (borderline G4-klasse). Daarbij werden aurora’s tot in Californië en Nieuw-Mexico waargenomen.

Zonnevlammen

Zonnevlam, NASA

In 2021 zijn er al twee X-klasse zonnevlammen geweest. Ter vergelijking: tussen eind 2017 en mid-2021 waren er helemaal geen. Het lijkt er dus op dat zonnecyclus 25 sterker gaat worden en meer zonnevlekken zal produceren dan voorspeld in 2019.

Zonnevlammen zijn intense uitbarstingen van electromagnetische straling in de atmosfeer van de zon. Ze worden ingedeeld in klassen (A,B,C,M,X) afhankelijk van de hoeveelheid vrijkomende energie. Die energie is niet rechtstreeks gevaarlijk voor mensen. Dat komt omdat het aardmagnetisch veld en de atmosfeer ervoor zorgen dat de straling het aardoppervlak niet bereikt.

X: uitbarstingen die op de aarde voor het uitvallen van radioverbindingen en van elektriciteitscentraleskunnen zorgen.
M: matige uitbarstingen, die rond de polen korte perioden van uitval van de radioverbindingen kunnen veroorzaken.
C: kleine uitbarstingen die nauwelijks invloed hebben op de aarde.